Lili poznaje Jackie-CD

Jak dotąd, dobrze poznałam zaledwie 3 wilki z watahy: Harytię- samicę Alfa, Lexer’a- jej partnera oraz Gen’a. Resztę widywałam tylko od czasu do czasu. Najczęściej na polowaniach.

Dziś miałam okazję obcować z Jackie. Spotkałyśmy się przy jaskini. Chwilę porozmawiałyśmy. Od razu rozgryzła, co mnie gnębi. Następnego dnia Harytia wysłała nas na polowanie. Znalazłyśmy stado dzików- 2 samce, 2 samice i kilka małych warchlaków. Zbudowałyśmy małą łódkę, a raczej tratwę, na którą przełożyłyśmy zabitą dziczyznę. Zabijanie znowu sprawiało mi przyjemność, obudziły się na nowo instynkty zabójcy. Zepchnęłyśmy tratwę do wody i powoli ciągnęłyśmy. Po udanych połowach mogłyśmy chwilę pogawędzić.

-Dobre mięso będzie z tych dzików-zaczęłam.

-A z pewnością- powiedziała z uśmiechem na twarzy Jackie.

Na pierwszy rzut oka, to bardzo pozytywna postać. Ciągle jest wesoła i patrzy optymistycznie na świat.

-Ja niedawno należę do tej watahy...

-Początki są trudne.

-Coś o tym wiem. Nie mogę dogadać się z pewnym wilkiem.

-Niech zgadnę. Czy to Gen?

-Bingo. Jesteś bardzo spostrzegawcza- zaśmiałam się.

-Haha-odpowiedziała na mój chichot.-Z nim wszystko jest skomplikowane. Już Ci mówiłam...

-Ale słyszałam, że ty masz z nim dobre stosunki. Zazdroszczę. Zależy mi na jego przyjaźni. Ojej, zwierzam ci się. Przepraszam- powiedziałam z rumieńcami na twarzy.

-Nic nie szkodzi. Pewnie nie masz jeszcze do mnie zaufania- zauważyła.

-Owszem. Jestem nieufna w stosunku do wszystkim nowo poznanych wilków.

-Rozumiem, nawet nie wiesz jak dobrze cię rozumiem.

Przerwałyśmy rozmowę. Usłyszałyśmy trzask gałązki. Zza odległych drzew wyłoniła się Harytia.

-Hej, witajcie!-krzyknęła z oddali.

-Cześć, kochaniutka- powiedziałam.

-Cześć-odpowiedziała po mnie, jak echo, Jacklyn.

-Co porabiacie? Połowy udane? Przybyłam pomóc wam zaholować zdobycze do lasu, gdzie czeka ognisko. Dziś zjemy pieczone mięso.

-Upolowałyśmy stado dzików-odpowiedziałam z dumą.

-Uuu!-powiedziała Harytia, patrząc na tratwę- starczy chyba na dwa dni!

Przypomniało mi się, że chciałam opowiedzieć Harytii mój sen.

-Mogę wam coś opowiedzieć? Nie będziecie się śmiać?-Wyjąkałam lekko zdenerwowana.

-Ależ skąd!- odpowiedziała z oburzeń, że mogę je o to posądzać Jackie.

-No dobrze. Otóż miała dziwny sen...

-Znam się trochę na snach- rzuciła Harytia.

-Śnił mi się Gen. Och, to głupie. Aż wstyd mi kończyć.

-Mów!-krzyknęła zaciekawiona Jacklyn.

-Leżałam z nim na polanie. Rozmawialiśmy i w ogóle nie padały żadne uszczypliwe słówka. To była prawdziwa rozmowa przyjaciół. Nagle on spojrzał na mnie. Zbliżył się. A ja odskoczyłam przestraszona jego intencjami. Powiedziałam: „Wskakuj do wody“. I oboje znaleźliśmy się w rzece- miejscu, gdzie doszło do naszego pierwszego spotkania i pierwszej scysji.

-I co dalej?- szepnęła cicho zainteresowana opowieścią Harytia.

-Nic... Obudziłam się.

-Szkoda. Ale cóż, skupmy się na ciągnięciu tratwy-zakończyła Jackie.

Przytaknęłam i zaczęłam jeszcze bardziej przykładać się do wykonywanej pracy. Wszystkie trzy przyspieszyłyśmy. Kiedy wilki z watahy ujrzały nas na horyzoncie, zaczęła cieknąć im ślinka, bowiem wyczuły zapach świeżej zdobyczy.

 

 

Po uczcie, zbliżyła się do mnie Harytia i poprosiła mnie, abyśmy poszły w spokojniejsze miejsce. Chciała mi coś powiedzieć.

-Zastanawiałam się nad tym, co ci się przyśniło. Twój sen można interpretować na trzy sposoby:albo Gen planuje kolejną kradzież twojej własności, albo zrani cię albo...- przerwała na chwilę. Głośno przełknęła ślinę i dokończyła-albo się zakochałaś.

-Eh... Wszystkie te wersje wydają się nieprawdopodobne, wręcz irracjonalne. Nawet jeśli  się zakochałam, to bez wzajemności- dodałam przygnębionym głosem po chwili milczenia.