-Znacie moje imię, ale nie znacie mojej historii. Kiedy byłem małym wilczkiem w życiu miałem to co chciałem – w końcu byłem synem Alfy. Mieszkałem daleko stąd tak daleko, że żaden inny wilk nie wiedział o istnieniu watahy mego ojca – tak bynajmniej nam się zdawało.
Była noc, pełnia księżyca. Spałem, gdy nagle usłyszałem odgłosy walki. Wybiegłem z groty. Moje oczy ujrzały krew, dużo krwi. Nagle zauważyłem mojego ojca, który konał. Kiedy biegłem w jego stronę zatrzymał mnie obcy wilk. Był to przywódca inne watach. Powiedział do mnie takie słowa, słowa, które przypominają mi o tamtej nocy: ,,Teraz jesteś zdany tylko na siebie wilku ‘’.
Biegłem przed siebie, nie oglądałem się. Podróżowałem rok. Cierpiałem z głodu i pragnienia. Zemdlałem. Kiedy się ocknąłem moje oczy ujrzały piękna wilczyce. Była to Harytię. Wiedziałem, że znalazłem swój nowy dom – nową rodzinę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz